کیاسه – اشکور

شهریور . اوج جمعیت کیاسه . روی زشت و زیبا

شهریور وقت رفتن به کیاسه است . اوج جمعیت مختص این ماه است ماه فندق چینی . ازراه دیلمان وقتی اسپیلی را پشت سرمی گذاریم باجاده آسفالتی روبرو می شویم که سنگلاخی بیش نیست این جاده تا چاکرود ادامه دارد اما وقتی خواستند جاده راترمیم کنند آن را سیمان کردند!! همانطورکه پیش بینی می شد سیمان دوسه هفته دوام نیاورد ودوباره جاده خراب شد . ده ها روستادراین مسیر وجوددارد ومسئولین هیچ توجه ای به آن ندارند . اما جاده کیاسه راازچاکرودتابینکی آسفالت کردند  و همان جارهاشد . خلاصه اینکه رفتن به کیاسه ازاین طریق بسیارخطرناک و پراضطراب و دلهره آوراست . جاده ای که سال ۶۹ بدون نقشه وبااعمال نفوذ بعضی افرادغیرمسئول  ساختند این جاده بدون نقشه و دریک غافلگیری اجرا شد حتی به مردم که بعضا فقیربودند مجال بریدن درختان باغشان راندادند وباغ کوچک و چنددرختی که قوت لایموت شان بود نابودشد بدون پرداخت حتی یک ریال خسارت . و هنوز هم که هنوز است بعد از سه دهه هیچ تغییری نداده اند . جاده شوئیل وضعیت بهترازاین ندارد . روستاهای دیگراشکورهم همینطور. مسئولین هم می گویند برایشان صرفه اقتصادی ندارد تا جاده رادرست کنند بعد می گویند روستاهاراترک نکنید آنها راسرپا نگه دارید اما اگرکسی به مشکلی برخورد تابه شهربرسد خیلی دیر خواهدبود.اگرماشین مشکلی پیداکرد چه بایدکرد ازامدادخودرویاتعمیرگاه وراهداری خبری نیست . بعضی که هیچ وابستگی به روستاندارند به آنهایی که به روستا می روند به چشم حقارت می نگرند . کسی درکیاسه به یکی گفت آخه آبت کم بود نانت کم بود ؟ چرا خودت راگرفتارکردی ؟ درشهرتروتمیز درخانه ات می نشستی .

چراتابستان به کیاسه می رویم ؟ اولین جواب این است که مجبوریم . وقتی پدرومادرمان درکیاسه ساکن باشند چکارمی شود کرد ؟آنهاعمری درکیاسه زندگی کرده اند اگربه شهرمهاجرت کنند درزمان پیری چگونه خودراباشرایط جدیدمطابقت بدهند واگربچه هایشان به بهانه نزدیکی به امکانات درمانی به شهربیاورند توهین بزرگی به آنهاست به این معنی خواهدبود که شمارابرای مردن آورده ایم ؟ تازه باکدام پس انداز درشهرخانه بخرند ؟ چگونه می توانند اززمینهایشان دست بکشند ؟ زمینهایی که هویتشان است آنهاهرروز کشان کشان خودرابه باغ می رسانند و باتک تک درختان حرف می زنند هرنقطه ای ازباغ برایشان یادآورزندگی جوانی است آنها بانگاه کردن به آن زندگی می کنند حسی دارد که من و شما تابه آن مرحله نرسیم درک نمی کنیم .اگرشما درروستا هیچ نداشته باشید اگرزیریک درخت کونوس هم بنشینید یکی پیدامی شود که آقابلندشو اینجا  مال من است . ممکن است بگویدچرااینجا ؟ ژستی می گیرد و می گوید برای تفریح به اروپا می روم خوب آنجا هم باید پول بدهی تا زیریکی ازدرختان بلندیهای آلپ بنشینی باز می شودهمین. اروپاچیزی بیش ازما ندارد اما آنچه که اروپاراازمامتمایز می کند فقط مراکزعلمی آنست که ازدسترس من و شما خارج است درصورتیکه خیابانهای دوبی خیلی چشمگیرترازلندن است . والا ایران بسیاری چیزها دارد که اروپاباید خوابش راببیند . این روی زشت روستای ماست .

اما روی زیبای آن . زندگی شهری سراسراسترس و مشغله های واقعی و کاذب است . عدم تحرک ، هوای ناپاک ، غذای نامناسب ، محبوس درتنگناهای خانه ومحل کار و ماشین ……همه و همه باعث فرسودگی روح وجسم انسان می شود وقتی به کیاسه می روی غذای مناسب ، تحرک ،  ورزش و هوای پاک ،  آرامش و…..تغییرات بدنی و روانی زیادی درانسان ایجاد می کند عمرانسان زیادترواحساس جوانی انسان بیشترمی شود . انسان ازتنبلی مفرط خارج می شود پیاده روی درزمین افقی و آسفالت شهر جزآسیب مفصلها حاصل دیگری ندارد درآنجاهمه خانه  ها خانه تواست . علاوه اگر باغ فندقی هم داشته باشی اقلا خرج اقامت هم درمی آید . رطوبت و باران و فشارهوای متوسط ،  باغهای زیادورودخانه ، چشمه ها و جنگلهای ممرز وراش ،  فضای انسانی آشنا روح و جسم انسان را صیقل می دهد .

هرچندرفتن به کیاسه و اقامت هرچند کوتاه درآن سخت است اما به مزایای فراوان آن می ارزد بسیاری ازساکنان مسن کیاسه اگردرشهرساکن بودند الان باید هفت استخوان می پوسانیدند اما همچنان قبراق و سرحال هستند . حال قضاوت باشما 

نظرات :